Πώς πρέπει να είναι τα θέματα των Πανελληνίων Εξετάσεων;

(του Γιάννη Π. Πλατάρου- Μαθηματικού)
(Άρθρο στο Αλφαβήτα)

Το πρώτο ερώτημα που τίθεται πριν την απάντηση του ερωτήματος, είναι αν ένα τέτοιο ερώτημα μπορεί να επιδέχεται επιστημονικής απαντήσεως, κοινώς αποδεκτής που να πληροί όλα τα παιδαγωγικά κριτήρια για μια εξέταση. Δηλαδή εγκυρότητα, αξιοπιστία, διακριτότητα και  αντικειμενικότητα. Οι προηγούμενες λέξεις, αποτελούν επιστημονικούς όρους-κλειδιά για μια οποιαδήποτε εξέταση (κάντε κλικ ΕΔΩ για περισσότερα)

Ξεκινάμε δηλαδή, από ό,τι πιο παρήγορο και ελπιδοφόρο υπάρχει: Ναι, είναι επιστημονικά απαντήσιμο το ερώτημα και μάλιστα έχει ήδη απαντηθεί  πλήρως στην Αλλοδαπή, εδώ και πολλές δεκαετίες. Στην Ελλάδα, επειδή υπάρχουν οι γνωστές πανάθλιες ιδιαιτερότητες των Πανελληνίων (μέγιστο πολιτικό γεγονός και εσχάτως όπως διαφαίνεται και μέγιστο «πολιτικό εργαλείο») δεν έχει εφαρμοστεί, παρ΄ ότι  επ΄ αυτού έχει εγκύρως αποφανθεί η Επιστήμη.

Να απαντήσουμε τώρα και στο ερώτημα: «Τα θέματα, εκ των προτέρων, θα πρέπει να είναι τέτοια, έτσι ώστε μετά, τα αποτελέσματα των μαθητών (εκ των υστέρων) να ακολουθούν την κανονική κατανομή ή «κατανομή της καμπάνας» ή κατανομή Gauss.»

Η  συμβατότητα του «εκ των προτέρων» με το «εκ των υστέρων» υπάρχει και , χωρίς η Επιτροπή Θεμάτων να αποτελείται από μελλοντολόγους ή Προφήτες. Υπάρχουν τεχνικές στάθμισης θεμάτων, πειραματική εφαρμογή θεμάτων, επιστημονικές αρχές επιλογής θεμάτων (λ.χ. αντιπροσωπευτικότητα από όλο το ΑΠΣ)  πειραματικής εφαρμογής τους, που σε συνδυασμό με την πείρα των θεματοθετών να εξασφαλίζεται η κανονική κατανομή της βαθμολογίας.  Να δούμε και το πώς:

Θα πρέπει όλοι οι μαθητές σε όλα τα μαθήματα να γράφουν έτσι, ώστε ο μέσος όρος τους, στην κλίμακα 0-20 και να είναι στην μέση, δηλ. το μ=10 (μέση τιμή =μεσαία παρατήρηση)  και η κατανομή να είναι συμμετρική περί το 10.

Πιο συγκεκριμένα: Όπως λένε οι στατιστικολόγοι, πρέπει όλο το φάσμα (εύρος) της βαθμολογίας να έχει μήκος 6 τυπικών αποκλίσεων. (τυπική απόκλιση = πόσο, κατά –περίπου- μέσον όρο, απέχουν οι παρατηρήσεις από τον μέσον όρο) Αφού λοιπόν το εύρος των παρατηρήσεων είναι 20-0 =20 μονάδες, η τυπική απόκλιση μιας κανονικής κατανομής πρέπει να είναι 20:6=3,33 Και θα πρέπει, τριγύρω από το μ=10 και συγκεκριμένα ±3,33 δηλ. από 6,67 μέχρι 13,33 να έχει γράψει το 68% των υποψηφίων και μάλιστα το 34% στο διάστημα [10-13.33] και το άλλο 34% στο διάστημα [6.67-10] . Το υπόλοιπο μέχρι το 100%, το 32% να ισομοιράζεται σε 16%  πάνω από 13,33% και ένα άλλο 13% κάτω από 6,67. Αν φυσικά τολμήσει κάποιος και βάλλει τέτοια θέματα θα παίξει σε όλα τα κανάλια και τις φυλλάδες «Η πρωτοφανής σφαγή των υποψηφίων» κτλ. Άλλωστε,  το ότι συνεχίζουν να επιμένουν να λέγονται «εξετάσεις» ενώ είναι «διαγωνισμός» είναι μια άλλη στρέβλωση των εννοιών.

Υπάρχουν και πολλά άλλα που μπορεί να γράψει κάποιος για το θέμα. Τα παραπάνω τα έγραψα, όχι για να κομίσω επιστημονικώς γλαύκαν ες Αθήνας, αλλά να κομίσω την πληροφορία ότι συνετή και επιστημονική λύση υπάρχει, απλώς, για κακώς εννοούμενους πολιτικούς λόγους (« ο λαός δεν είναι ώριμος να καταλάβει το σωστό» έχει λεχθεί επισήμως για το συγκεκριμένο θέμα) δεν εφαρμόζεται. Και επειδή όλοι δεν ξέρουν την απλή Στατιστική Γενικής Παιδείας μπορεί και να μην κόμισα γλαύκα στην κοινότητα των εκπαιδευτικών. Για το μόνο που λυπάμαι, είναι ότι οι επιστημονικοί φορείς που τα γνωρίζουν κάλλιστα τα παραπάνω (Πανεπιστήμια, Επιστημονικές Ενώσεις) δεν μπορούν να πείσουν την πολιτική ηγεσία των τελευταίων 40 ετών να κάνει το αυτονόητα επιστημονικό, παρ΄ότι προσπάθησαν.

Γι αυτό δεν σωζόμαστε με τίποτα στην Ελλάδα. Ο λαϊκισμός έχει διαποτίσει τα κύτταρα όλων μας.